Fumigacja drewna w transporcie międzynarodowym jest niezwykle ważna. Jej zadaniem jest likwidacja szkodników i owadów żyjących w drewnie, które podczas transportu między krajami mogą się rozprzestrzenić w postaci zarodników czy nasion.
Fumigacji podlegają opakowania wykonane z surowego drewna takie jak: palety, skrzynie, drewno sztauerskie, palety skrzyniowe, drewniane bębny do kabli, stelaże oraz ramy. Natomiast opakowania wykonane z materiałów drewnopochodnych jak: płyty wiórowe, sklejka czy płyty z forniru, które podczas wykonania zostały poddane wysokiej temperaturze, czy też ciśnieniu nie powinny podlegać wymogom fumigacji. Podczas procesu produkcji w tych warunkach mało prawdopodobne jest, aby żywe organizmy mogły pozostać w takim opakowaniu. Ponad to opakowania jak trociny, wełna drzewna, wióry i surowe drewno pocięte na cienkie elementy (o grubości maks. 6mm) nie podlegają fumigacji, chyba że istnieje uzasadnienie do przeprowadzenia fumigacji.
Działania mające na celu ograniczyć rozprzestrzenianie się szkodników to:
- Obróbka cieplna – HT
- Suszenie komorowe drewna – KD
- Chemiczna impregnacja ciśnieniowa – CPI
- Odkażanie bromkiem metylu (fumigacja) – MB
Opakowanie drewniane, które zostało poddane powyższym zabiegom jest oznakowane specjalnym logiem. Logo to powinno zawierać:
- symbol
- dwuliterowy kod ISO kraju, po którym umieszcza się numer nadany przez Krajową Organizację Ochrony Roślin producentowi opakowania
- skrót IPPC – International Plant Protection Convention
XX – kod ISO
000 – numer nadany przez Krajową Organizację Ochrony Roślin
YY – rodzaj zatwierdzonego działania, np. HT
Brak odpowiedniego oznakowania potwierdzającego fumigację może skutkować nie przyjęciem ładunku do transportu. Kraj importu może również obciążyć nadawcę towaru dodatkowymi kosztami lub nie przyjąć ładunku do kraju odsyłając go na koszt importera.
Warto też pamiętać, że podczas przemieszczania przesyłek między krajami Unii Europejskiej taki wymóg fumigacji nie jest konieczny.